Γιώργος Παπαηλιού
Βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
(κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης «Για την ενίσχυση της εργασίας-Ενσωμάτωση … Οδηγίας …» του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης):
Οι αρχικές δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας (για δύο 8ωρα την ίδια μέρα) αντιστοιχούν στην πραγματική κυβερνητική πεποίθηση ότι το «8ωρο είναι ξεπερασμένο», όπως έχει διακηρύξει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Δεν επρόκειτο για «γκάφα»
Η θεσμοθέτηση της «κατά παραγγελία εργασίας» και της απασχόλησης σχεδόν «μηδενικών ωρών» συνιστούν συμβάσεις «μηδενικών δικαιωμάτων»
Καταλύεται η κατάκτηση του εργατικού κινήματος για «8 ώρες εργασία,8 ώρες ξεκούραση, 8 ώρες κοινωνική ζωή». Έτσι ο ελεύθερος χρόνος για τους εργαζόμενους περιορίζεται στο ελάχιστο και επέρχεται σωματική και ψυχική εξουθένωσή τους, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ασφάλεια τους.
Η επιχειρηματολογία του Υπουργού Εργασίας είναι, ότι η επικρατούσα «ζούγκλα» στην αγορά εργασίας «κανονικοποιείται», προβάλλοντας τη σχετική ρύθμιση ως προστασία από τη «μαύρη» εργασία. Αντί δηλαδή, να ελέγξει την παρανομία και την παραβατικότητα, τη νομιμοποιεί !
Το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην εργασία δεν αφορά αυτούς που στελεχώνουν απεργοσπαστικούς μηχανισμούς αλλά αφορά την υποχρέωση της πολιτείας να ασκεί πολιτικές πλήρους απασχόλησης, που να δημιουργούν θέσεις (σταθερής) εργασίας
Το «ξεπάγωμα» των τριετιών, που ανακοίνωσε από τη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός είναι άλλη μία κίνηση-«φούσκα» της κυβέρνησης της ΝΔ για τη δημιουργία εντυπώσεων και μιάς πλασματικής-ψευδούς «πραγματικότητας». Πρόκειται για κοροϊδία!
Από την αρχή της διακυβέρνησής της, η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε στο στόχαστρο τη μισθωτή εργασία (εκτός από τα κοινωνικά αγαθά, την υγεία και την εκπαίδευση, και τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα). Και αυτό συνεχίζεται, με το υπό κρίση νομοσχέδιο, που προωθεί την επισφάλεια της θέσης των εργαζομένων και την αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών
Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργος Παπαηλιού, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ««Για την ενίσχυση της εργασίας-Ενσωμάτωση … Οδηγίας …» , είπε, μεταξύ των άλλων τα εξής
Η ενσωμάτωση στην ελληνική έννομη τάξη της υπ΄ αριθ. (ΕΕ) 2019/1152 οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20.6.2019, η οποία αφορά την εισαγωγή διαφανών και προβλέψιμων όρων εργασίας, αποτελεί το πρόσχημα για την κυβέρνηση της ΝΔ, προκειμένου να εισαγάγει προς ψήφιση διατάξεις-ρυθμίσεις, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με την προστατευτική και τη συλλογική διάσταση του εργατικού δικαίου και το διατηρεί ή το επαναφέρει στο πνεύμα του καταναγκασμού των «μνημονίων», για την πατρότητα των οποίων ο Υπουργός Εργασίας επαίρεται. Πρόκειται για συνήθη πρακτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Στο πλαίσιο της προωθούμενης περαιτέρω, στην πραγματικότητα «στα άκρα», απορρύθμισης και ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, τα εργασιακά δικαιώματα, βρίσκονται στο στόχαστρο. Η κατάργηση, η καταστρατήγηση και η απομείωσή τους συνεχίζονται και ενισχύονται. Και αυτό, παρότι με την ενσωμάτωση της συγκεκριμένης οδηγίας δεν μπορεί να υπάρξει μείωση των υφιστάμενων δικαιωμάτων που προβλέπονται από την ισχύουσα εθνική ή ενωσιακή νομοθεσία. Δεν μπορεί δηλαδή να αποτελέσει η οδηγία όχημα για την υποβάθμιση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων και ειδικότερα να χρησιμεύσει ως άλλοθι-ως πρόσχημα για την καθιέρωση συμβάσεων σχεδόν «μηδενικών ωρών» εργασίας ή άλλων παρόμοιων.
Να επισημανθεί, ότι κάποιες φορές στα νομοσχέδια που κατατίθενται στη Βουλή έχουν επέλθει αλλαγές αναγκαστικές, λόγω κοινωνικών και πολιτικών αντιδράσεων. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει, ότι αυτές οι αλλαγές ανταποκρίνονται στην πραγματική βούληση του νομοθέτη-εν προκειμένω της κυβέρνησης, ο-η οποίος-α «αναμένει» «καλύτερες συνθήκες» για «να επανέλθει». Στην προκειμένη περίπτωση οι αρχικές δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας (για δύο 8ωρα την ίδια μέρα) αντιστοιχούν στην πραγματική κυβερνητική πεποίθηση ότι το «8ωρο είναι ξεπερασμένο», όπως έχει διακηρύξει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Δεν επρόκειτο για «γκάφα».
Η πλέον επίμαχη διάταξη του νομοσχεδίου αφορά τη θεσμοθέτηση της «κατά παραγγελία εργασίας» και της απασχόλησης σχεδόν «μηδενικών ωρών». Πρόκειται για συμβάσεις «μηδενικών δικαιωμάτων». Θεωρείται δεδομένο ότι η ενσωμάτωση της συγκεκριμένης πρόβλεψης θα οδηγήσει σε αλλαγή του Εργατικού Κώδικα, καθώς στη χώρα μας υπάρχει υποχρέωση να προηγείται η αναγγελία των στοιχείων του μισθωτού-εργαζόμενου στο Πληροφοριακό Σύστημα «Εργάνη» πριν από την ανάληψη εργασίας.
Σε θέματα χρόνου εργασίας, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις του υπό κρίση νομοσχεδίου κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση της συζήτησης και των προωθούμενων ρυθμίσεων για μείωση του χρόνου-των ωρών εργασίας που γίνεται στην Ευρώπη, για 35ωρο ακόμη και για 6 ωρη εργασία και για εβδομάδα 4 εργασίμων ημερών, χωρίς μείωση αποδοχών.
Έτσι, με το υπό κρίση νομοσχέδιο, καταργείται ουσιαστικά το 8 ωρο, με τη θεσμοθέτηση της παράλληλης εργασίας και σε δεύτερο εργοδότη, με ωράριο που φθάνει τις 13 ώρες.
Επιπλέον καταργείται ουσιαστικά η πενθήμερη εργασία, καθώς η εξαήμερη εργασία επεκτείνεται σχεδόν σε πολλούς κλάδους επιχειρήσεων.
Όπως επίσης προωθείται η μόνιμη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας για μεγάλους κλάδους της βιομηχανίας.
Μ΄ αυτό τον τρόπο, καταλύεται η κατάκτηση του εργατικού κινήματος για «8 ώρες εργασία, 8 ώρες ξεκούραση, 8 ώρες κοινωνική ζωή». Έτσι ο ελεύθερος χρόνος για τους εργαζόμενους περιορίζεται στο ελάχιστο και επέρχεται σωματική και ψυχική εξουθένωσή τους, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ασφάλεια τους.
Η επιχειρηματολογία του Υπουργού Εργασίας είναι, ότι η επικρατούσα «ζούγκλα» στην αγορά εργασίας «κανονικοποιείται», προβάλλοντας τη σχετική ρύθμιση ως προστασία από τη «μαύρη» εργασία. Αντί δηλαδή, να ελέγξει την παρανομία και την παραβατικότητα, τη νομιμοποιεί !
Βασική επιδίωξη της κυβέρνησης της ΝΔ είναι η ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία για τις επιχειρήσεις με το μικρότερο δυνατό κόστος, μέσω της δημιουργίας καθ’ υπόδειξη των εργοδοτών και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων ενός εργαζόμενου-«λάστιχου» που να βρίσκεται πάντοτε σε ετοιμότητα να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της επιχείρησης, ενός εργαζόμενου που να εργάζεται με εντατικούς ρυθμούς, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η οικογενειακή και προσωπική ζωή του, και επιπλέον με αποδοχές που δεν επαρκούν για τις στοιχειώδεις καθημερινές ανάγκες αυτού και της οικογενείας του.
Σε αυτό αποσκοπούν και άλλες ρυθμίσεις του υπό κρίση νομοσχεδίου, όπως ενδεικτικά αυτή που προβλέπει ότι η δοκιμαστική περίοδος για ένα νέο εργαζόμενο θα είναι πλέον 6 μήνες, χωρίς όμως να καταβάλλεται αποζημίωση για τον απολυμένο εργαζόμενο και χωρίς να του χορηγείται η δυνατότητα να λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Έτσι οι εργοδότες θα έχουν τη δυνατότητα να προσλαμβάνουν και να απολύουν ανά 6μηνο εργαζομένους χωρίς να επιβαρύνονται με έξοδα αποζημιώσεων. Για την προστασία των νέων εργαζομένων θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί η εξάμηνη δοκιμαστική περίοδος «να λύεται» μετά από ειδικά αιτιολογημένη κρίση, όπως συνέβαινε με την καταργηθείσα από την κυβέρνηση της ΝΔ ρύθμιση και να καταβάλλεται η αναλογούσα νόμιμη αποζημίωση για τους μήνες που απασχολήθηκε πριν τη συμπλήρωση του 6μήνου.
Για το σύστημα της διευθέτησης του χρόνου εργασίας προβλέπεται ότι δεν θα απαιτείται προηγούμενο αίτημα του εργαζομένου προκειμένου να ενεργοποιηθεί κατά την περίοδο αυξημένου φόρτου, ενώ δίδεται πλέον η δυνατότητα να συμφωνείται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και μέσω ατομικής σύμβασης εργασίας, δηλαδή με την επιβολή της βούλησης του εργοδότη. Πρόκειται για άλλη μία ρύθμιση που μεταφέρει το επίπεδο διαπραγμάτευσης και εν γένει τις εργασιακές σχέσεις από το συλλογικό στο ατομικό επίπεδο.
Σχετικά με την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και της απεργίας, τιμωρείται ουσιαστικά το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης. Προβλέπεται χρηματική ποινή και ποινή φυλάκισης σε περίπτωση που οι απεργοί εμποδίσουν τους απεργοσπάστες να εισέλθουν στο χώρο εργασίας. Μ΄αυτό τον τρόπο αμβλύνεται ή καταργείται, καταλύεται η αποτελεσματικότητα της απεργίας, με την επίκληση του δικαιώματος της εργασίας.
Όμως το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην εργασία δεν αφορά αυτούς που στελεχώνουν απεργοσπαστικούς μηχανισμούς αλλά αφορά την υποχρέωση της πολιτείας να ασκεί πολιτικές πλήρους απασχόλησης, που να δημιουργούν θέσεις (σταθερής) εργασίας.
Όσον αφορά το «ξεπάγωμα» των τριετιών, που ανακοίνωσε από τη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός, μη έχοντας αναδρομική ισχύ για το χρονικό διάστημα της αναστολής τους-από την 14.2.2012 μέχρι την 31.12.2023, αυτό (το «ξεπάγωμα») ουσιαστικά «ξαναπαγώνει», αφού προβλέπεται ότι θα υπάρξει και πάλι άμεση σύνδεση των τριετιών με το ύψος του ποσοστού της ανεργίας. Η επαναφορά των τριετιών θα «ξαναπαγώσει» από 1.1.2027 αν η ανεργία παραμείνει άνω του 10 %.
Εκτός αυτού προβλέπεται, και μία γενική ρύθμιση, ότι με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου μπορεί να αποφασιστούν οι όροι για την αναστολή ισχύος του «ξεπαγώματος», οποτεδήποτε !!!
Συνεπώς, πρόκειται για άλλη μία κίνηση-«φούσκα» της κυβέρνησης της ΝΔ για τη δημιουργία εντυπώσεων και μιάς πλασματικής-ψευδούς «πραγματικότητας». Πρόκειται για κοροϊδία!
Συμπερασματικά, από την αρχή της διακυβέρνησής της, η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε στο στόχαστρο τη μισθωτή εργασία (εκτός από τα κοινωνικά αγαθά, την υγεία και την εκπαίδευση, και τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα). Και αυτό συνεχίζεται, με το υπό κρίση νομοσχέδιο, που προωθεί την επισφάλεια της θέσης των εργαζομένων και την αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών.
